Ilość ochów i achów opiewających kolaboracyjny produkt dwóch szwedzkich browarów – mojego ukochanego Omnipollo oraz świetnego Dugges – była wręcz przytłaczająca. Szczególnie dlatego, że tak ciężko dostać to piwo. Gdy tylko pojawiła się więc możliwość przeprowadzenia odpowiednich testów, nie zawahałem się ani przez chwilę i nie żałuję, bo – jak pisałem na pewnym portalu społecznościowym – „zaiste wyborna to rzecz”.
Kolejny „dzikus” od Wild Beer to Sourbeest. Jest to „cienkusz” na bazie imperialnego stoutu Anglików – Wildebeest. By nadać mu dzikiego charakteru, postawiono na zakażenie brzeczki brettanomycesami, dodaniu wysokiej jakości kakao i leżakowanie w beczkach.
Nie tak dawno postanowiono, że Browar Zamkowy w Cieszynie stanie jedną nogą poza Grupą Żywiec. Zaanonsowano romans ze sceną piwa rzemieślniczego, zapewniono, że browar będzie „rozwijać się w segmencie piwnych specjalności” (fak je!). Faktem jest, że w wielu miejscach Polski craft pozostaje słabo dostępny, a dobrze dystrybuowane propozycje pokroju tych z Cieszyna stanowią wyłączną alternatywę dla tzw. eurolagerów. Ale czy to rzeczywiście sensowny zamiennik? A może jedynie paskudna podpucha perfidnie podpinająca się pod krafty? Trzeba to sprawdzić! A zadania tego podejmie się nieoceniony, sprawdzony w bojach z Alter Beerem, Kapitan Dróżdż!
Zostajemy w Ameryce, ale przenosimy się nieco bardziej na północ. Do Kanady. Do Quebecu. Do Montrealu. To tam znajduje się browar Dieu du Ciel, który warzy jeden z najlepszych stoutów na świecie* i szóste najlepsze piwo w Kanadzie**.
Jeden z naszych ulubionych stoutów – Mikkeller Beer Geek Breakfast trafił do beczki beczek (bo aż sześciu!), a następnie został wymieszany, tworząc Beer Geek Breakfast Brunch Big Blend. W ruch poszły beczułki po bourbonie, brandy, winie, koniaku, tequili oraz whisky, a także kawa kopi luwak! Co za dużo to niezdrowo?
W ostatnich miesiącach pojawił się w Polsce – głównie za sprawą Pracowni Piwa – szereg piw z nutą miętową. Były to jednak style raczej jasne, podczas gdy na Dalekim Zachodzie miętą zwykło się przyprawiać głównie stouty. Z podobnego założenia wyszedł wrocławski Browar Stu Mostów, dodatkowo dorzucając do swojego Nigredo ziarna kakaowca.
Szwedzi z Omnipollo mają kozackie etykiety. Piękne w swej prostocie. W przypadku jednego z ich flagowego trunku – Hypnopompy na butelce namalowano oczy zerkające w lewo. I ten minimalizm właśnie zadecydował o tym, że sięgnąłem po tego RISa. A później dowiedziałem się, że uwarzono go z dodatkiem 100kg pianek marshmallows i wanilii!
Ani Bednary, ani Jan Olbracht nie należą do moich ulubionych browarów, ale na ich kooperację spojrzałem z pewnym zainteresowaniem. Foreign extra stout, na dodatek leżakowany z płatkami – może być nieźle.
Kolejne wędzone piwo z polskiego browaru. Było ich ostatnio sporo, ja jednak nie odczuwam znużenia i podchodzę do boskiego kowala Hefajstosa z całkiem sporymi nadziejami.
„Double” w nazwie tego stoutu mogłoby sugerować, że mamy do czynienia z wersją foreign extra. Okazuje się jednak, że ekstrakt czy zawartość alkoholu pozostają na standardowym poziomie, a wspomniany przymiotnik ma odnosić się do zawartości nut czekoladowych. Pijalny, ale mocno czekoladowy stoucior? Wchodzę w to! Oj, lepiej niczego nie spieprzcie, panowie…
Kolejnym piwem pitym przez nas na Craft BeerWeek 01 w Krakowie był podwójny, wędzony stout z browaru Birbant. Jak wypadła Miss Big Foot? Sprawdźcie sami.
Dawno nie piłem dobrego oatmeal stoutu, dlatego bez głębszego zastanowienia sięgnąłem po nowe piwo z Podgórza. Zwłaszcza, że dodatkowo przyprawiono je kakao i skórką pomarańczy.
Projekty Artezana osiągnęły liczbę dwadzieścia. Jedne były bardziej udane, inne nieco mniej. Maczjato to kolejna zabawa browaru z Grodziska Mazowieckiego ze stoutem. Tym razem padło na stout kawowy.
Minął rok od kiedy Doctor Brew pojawił się na polskiej scenie piwowarstwa rzemieślniczego. Część geeków pokochała ich za mocno chmielone trunki, inni wyśmiewali ich skłonność do przechmielania piwa. Tak czy tak – z okazji I urodzin wypuścili na rynek podwójny oatmeal stout z dodatkiem wanilii i płatków z beczki sherry oloroso. Wszystkiego dobrego, Doktorzy!
Do tej pory jedynym piwem z Browaru Perun, o którym mogłem z czystym sumieniem powiedzieć „dobre to!” była Noc Kupały. Premierowe Licho to także stout – mniej chmielony, ale za to z udziałem owsa. Smakowity i sesyjny? Zobaczmy.
Potężnie napaliłem się na to piwo. W miarę lekki stout wrzucony do beczek po bourbonie? Czyżby drugie Bourbon Baby? Brzmi doskonale. Do tego znany, szanowany amerykański browar i jedna z lepszych destylarni bourbona (Wild Turkey). Zacieram ręce, podwijam rękawy, przelewam do szkła i…
Wszyscy lubimy stouty nalewane przy użyciu azotu, prawda? Ta piana, ta tekstura… Ekipa Weird Beard mówi jednak: dość tego! „Stout powinien być gęsty i treściwy, bo tak go uwarzono, a nie dlatego, że podaje się go z azotem” – stwierdza manifest na etykiecie. Plan słuszny. A wykonanie?
Testowaliśmy już na DD dwa piwa z tego angielskiego browaru – ja bardzo mocno wychwalałem Nut Brown Ale, ale Tomek z Oatmeal Stoutu był tylko (aż?) zadowolony. A jak poszło stoutowi imperialnemu?
Pomperipossa to taka wiedźma. Ewentualnie – tytuł książki-satyry politycznej pióra Astrid Lindgren (tak, tak – tej od „Dzieci z Bullerbyn”. Ale również nazwa piwa kolaboracyjnego uwarzonego przez tandem Buxton – Omnipollo. Jak wypadła brytyjsko-szwedzka propozycja stoutu, uwarzonego z dodatkiem kwaśnych wiśni?
Nie będę was oszukiwał: jestem uprzedzony do polskiego chmielu. Nie piłem chyba jeszcze ani jednego piwa, w którym Marynka czy inna Sybilla, użyte „na aromat”, dały naprawdę fajny efekt. Tymczasem ekipa Browaru Perun postanowiła właśnie w ten sposób nachmielić swój stout.
Coffee stout to dość ciężki styl. Łatwo popełnić błąd i przechmielić bądź „przekawić” trunek. Czy kooperacja Tomka Kopyry z browarem Widawa podołała zadaniu?
Eksploracji zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych ciąg dalszy. Tym razem kolejny kalifornijski browar i ich sztandarowy trunek. Campfire Stout prosto z San Leandro.
Olimpijski panteon rozwija się coraz szybciej. Czy ilość nowych piw z Torunia nie wpływa na ich jakość? A może jest wręcz przeciwnie – im więcej ekipa Olimpu warzy, tym lepsze trunki powstają? Tym razem testowaliśmy Nyks, czyli stout chmielony po amerykańsku.
Dziś recenzja pierwszego piwa z wrocławskiego browaru kontraktowego Solipiwko. Słodki, mleczny stout o nazwie Sweet Nygus.
Kolejnym testowanym przez nas piwem z browaru Sierra Nevada był ich american stout. Jako, że wczoraj obchodziliśmy międzynarodowy dzień stoutu – dziś spieszymy z recenzją jednego z najbardziej popularnych trunków w arsenale browaru z kalifornijskiego Chico.
Stout to jedna z moich ulubionych „rodzin” piwa – pozwala bowiem na dużą różnorodność w traktowaniu tematu. Marcin Chmielarz, znany jako Mason, postanowił połączyć w jednym stoucie trzy koncepcje – wędzoność, żyto i mocne nachmielenie. Da się to pić?
American Pale Ale z Browaru Wrężel nieco zraziło mnie do tego browaru. Wyczytałem gdzieś jednak, że warto spróbować tamtejszego stoutu… i chyba po raz kolejny dałem się nabrać.
Powstały niedawno browar Wąsosz specjalizuje się w stylach brytyjskich. Czy nad Wisłą można uwarzyć dobry dry stout? Let’s find out, old chaps!
Miał być RIS. Miało być 20 plato. Nie wyszło. Zamiast tego otrzymujemy wzmocnionego stouta bezkompromisowo doładowanego papryczkami chilli. Przejdźmy więc przez czekoladową dolinę (czy raczej czekoladowy wąwóz?) i sprawdźmy czy wyjdziemy z tej podróży cali i zdrowi. Piwo, podobnie jak Son Of A Birch, Dragon Fire oraz Knyf debiutowało na wrocławskim Beer Geek Madness.
Dzikie Drożdże 