Wreszcie polscy kraftotwórcy na dobre wstrzelili się z doborem swoich produktów do pory roku. Kolejne grodzisze, pszeniczniaki, kwasiorki i inne amerykańskie pszenice cieszą spragnionych, rozgrzanych spiekotą piwopijców. AleBrowar również zaproponował american wheat, nazywając go Be Like Mitch.
AleBrowar się rozpędza. I co ważne – nabierając rozpędu, nie traci na jakości. Po zeszłomiesięcznych premierach robust porteru i barley wine’a czas na ultra belgian IPA uwarzone w ramach projektu Hop Heads & Friends z browarem Birbant. 70 kilo chmielu, zawrotne 200 IBU goryczy. Nice!
Były IPY, stouty, nawet kwasy. Czas na potężnego zawodnika. Barley wine. Twarda pana młoda! Żeby hop headzi nie narzekali, wampirzyca z AleBrowaru jest mocno doprawiona amerykańskim chmielem. Pytanie tylko, czy nie zbyt mocno?
Hopheadzi – strzeżcie się. Albowiem AleBrowar zapowiedział solidną piwną ofensywę! Zarówno w pojedynkę, jak i w kolaboracjach będzie nam dostarczał kolejnych trunków. Pierwszym efektem tegorocznej współpracy jest So Far So Dark – robust porter z kawą i lukrecją uwarzony z jeżami polskiego craftu – browarem Artezan.
Przed tymi Świętami AleBrowar nie próżnował. Po pierwsze powtórzono Single Hop Simcoe z tamtego roku, a po drugie uwarzono – wraz Janem Halvorem Fjeldem z norweskiego Veholt – ciemną wersję tego samego piwa.
Tak zwany okres świąteczny rozpoczął się już kilka tygodni temu – wszystkie galerie handlowe są wystrojone, a ludzie masowo kupują prezenty. Teraz klimat Bożego Narodzenia zawitał i do polskiej, craftowej sceny piwnej – ilość „świątecznych” piw jest naprawdę duża. Na dobry początek sięgamy po, znane nam już sprzed roku, single hop IPA z AleBrowaru.
Dyniowe numer dwa to Naked Mummy z oferty AleBrowaru. Testowane w Halloween w jednym z krakowskich pubów. W zeszłym roku Pinta nieznacznie „wygrała” z AleBrowarem w kategorii pumpkin ale (w moim zestawieniu, rzecz jasna). Ciekawe jak wypada porównanie tych piw w tym roku.
Wydawało się, że po przyjęciu miana Hop Heads of Poland ekipa AleBrowaru skieruje się jednoznacznie w rejony chmielowe. Tymczasem jej ostatnie wyczyny wskazują wyraźnie na to, że chłopaki odstawiają „liczimango” na boczne tory i starają się mocno eksperymentować z innymi stylami. Tym razem do rąk dostajemy swobodną wariację na temat krieka – cherry sour ale.
Pierwsza warka była niezła. Kolejna – zbyt mocno przykryta palonymi słodami. Jak wypadła Brązowa Stopa przy kolejnym spotkaniu? Przed Wami „alebrowarowe” india brown ale. Brown Foot.
AleBrowar, podobnie jak Pinta czy Pracownia Piwa, stara się mieć w ofercie piwo w każdym (przynajmniej podstawowym) stylu. Jednym z nich jest słodki, mleczny stout. Pisaliśmy o wzmocnionej, urodzinowej wersji milk stouta, który powstał w kolaboracji ekipy z Gościszewa, Pinty i Piwoteki Narodowej. Dziś tekst o młodszym bracie tegoż. Słodka krówka, czyli milk stout.
Dziesiąte piwo AleBrowaru pierwotnie miało być trunkiem w belgijskim, klasztornym stylu. Wyszło inaczej. Po belgijsku, ale z solidnym chmieleniem. Saison IPA. Złoty mnich. Sprawdźmy.
Jeden z najbardziej bezkompromisowych stylów piwnych. Jedni go kochają, inni nienawidzą. Raczej nikt nie przechodzi koło niego obojętny. Całe rzesze piwnych smakoszy, browarników i beer-geeków codziennie wychylają kolejne szklanki pełne bursztynowego trunku. Wiecie o czym mówię, prawda? Kto zapewnia nam gorzkie, a tak bliskie sercu wrażenia, piękne aromaty i karmelowe kontry? IPA oczywiście. A dziś jej wielki dzień. International IPA Day!
AleBrowar nie tylko powiększył siły produkcyjne, dzięki czemu znalezienie ich piwa nie jest już porównywalne z poszukiwaniem świętego Graala, ale i poszerzył arsenał swoich trunków. Zmiana nazwy na Hop Heads Of Poland, premiera Crazy Mike’a, kolaboracyjne Deep Love z Nøgne Ø, a teraz HopSasa, czyli polski chmiel! Czy za ilością idzie jednak jakość?
Jedno z pierwszych polskich American Pale Ales. King Of Hop z AleBrowaru jest przez wielu uważany za najbardziej doskonałe piwo w stylu APA, jakie uwarzono w Polsce. Mocno chmielone, bezkompromisowe i niesamowicie pijalne. Czyżby?
Pierwsza taka współpraca! AleBrowar połączył siły z Nøgne Ø i zaproponował amerykańsko-belgijskie, żytnie india pale ale. Mocno nachmielone, ze słodowym ciałem i płynnymi drożdżami z Norwegii. Brzmi nieźle! A jak smakuje?
„Jestem Crazy Mike i mam 100 IBU” – taka deklaracja, połączona ze zmianą nazwy (a może wprowadzeniem nowej serii piw?) przez AleBrowar zainteresowała większość piwoszy w Polsce. Hop Heads Of Poland i hasło #jestemhopheadem zdominowały polski Internet i pozwoliły na zbudowanie odpowiedniej, marketingowej otoczki wokół nowego piwa z Gościszewa. Czy podwójne IPA dało radę?
Duże oczekiwania, wielkie zapowiedzi. W końcu drugie (w przypadku AleBrowaru), a trzecie (Pinty i Piwoteki Narodowej) urodziny to nie byle co. Tym bardziej jeśli celebrują je dwa dominujące w Polsce browary rzemieślnicze – Pinta i AleBrowar. We współpracy z łódzką Piwoteką Narodową uwarzyli oni drugie wspólne piwo. B-Day 2.0, znany jako „Przewrót mleczny”. Krówka na sterydach, czyli podwójny mleczno-czekoladowy stout.
AleBrowar w ostatnich miesiącach stracił nieco w moich oczach. Najpierw maksymalnie palony Brown Foot, potem niedochmielone Black Hope… Jako wielki fan witbierów liczyłem, że Biała Pani ponownie zawiesi poprzeczkę wysoko.
AleBrowar zaliczył ostatnio parę wpadek. Ich nowe warki były przechmielone lub przepalone i sprawiały wrażenie ogólnie słabych. Mimo wszystko postanowiłem zaryzykować i pokusiłem się o nowe piwo z serii Ortodox. Mild, czyli (w zamyśle) lekkie, sesyjne piwo.
Przy okazji degustacji ostatniej warki Rowing Jacka zauważyłem tendencję spadkową w jakości proponowanych przez AleBrowar trunków. Kilka miesięcy temu, gdy o napitki browaru z Gościszewa nie było tak łatwo – ich jakość wydawała się być znacznie wyższa. Postanowiłem sprawdzić kolejną warkę Czarnej Nadziei w celu weryfikacji moich obaw.
AleBrowar zwykle stara się tworzyć piwa zaskakujące, utrzymane w nietypowym stylu, czy ponadprzeciętne nachmielone. Pośród takich produktów Amber Boy wydaje się być „uboższym krewnym”. Czy jednak należy go tak od razu skreślać?
Udało się! Mimo ograniczonych ilości – dopadłem fanowskie wydanie Smoky Joe – wybrane przez miłośników piwa w plebiscycie AleBrowaru. Podwojona ilość słodu wędzonego torfem i leżakowanie w płatkach dębowych z beczek po whisky zrobiły swoje. Ale czy to dobrze?
Rowing Jack to perła w koronie AleBrowaru, jedno z pierwszych IPA nad Wisłą i zwycięzca plebiscytu Browar.biz na piwo roku 2012. Ale jak wygląda sytuacja po niemal dwóch latach od rozlania pierwszej warki?
Dzikie Drożdże 