Był tekst o klasztornym piwie Trapistów z Holandii oraz recenzja porównawcza dwóch dunkli z Monachium. Dziś wracamy do stolicy Bawarii, aby przyjrzeć się hefeweizenowi franciszkanów. Świetne oceny na wielu portalach pozwalają oczekiwać wybornego pszeniczniaka.
Opakowanie: Typowe dla „koncernowych klasztorniaków”, proste i bez specjalnie szczegółowych informacji na temat składu piwa. Krawatka „ozdobiona” obowiązkowym „imported”. Dużo złota. Czyli „Niemce po całości”.
Wygląd: Mocno zmętnione, nieprzejrzyste piwo o ciemnozłotej, niemal bursztynowej (co dość zaskakujące) barwie oraz pianie, która – jak na standardy pszeniczne – jest po prostu dobra. Początkowo obfita, ale po jakiejś minucie znika niemal zupełnie.
Zapach: Stylowy, choć niezbyt intensywny. Dominują banany, nieco dalej mamy goździki i inne przyprawy korzenne. W tle nuty pszeniczne oraz wyraźna słoność (jak solanka).
Smak: Podobny do zapachu – trochę zbożowy, trochę bananowy, minimalnie goździkowy. Na końcu częsta w weizenach kwaskowatość oraz nieduża, ale zauważalna chmielowość. Solanki (na szczęście) w smaku brak.
Odczucie w ustach: Wysycenie – jak na hefeweizena – niezbyt wysokie; przyjemna, lekka i orzeźwiająca goryczka; piwo wytrawne, ale nie przesadnie, z dość aksamitną teksturą.
Podsumowanie: Wysokie oceny są nieco przesadzone – Franziskaner Weissbier Naturtrüb to dobry, porządny i stylowy weizen, ale nie zapewnia on z pewnością doznań mocnych czy zaskakujących. Znajduje się na podobnym poziomie co Kellerweis czy Primátor, jest chyba nieco słabszy od Meisel’s Weisse Original. Plus weizena od franciszkanów to fakt, iż jest on stosunkowo łatwo dostępny i względnie niedrogi. Jeśli więc lubicie typową, bawarską pszenicę – możecie spokojnie sięgnąć po butelkę Franziskanera.
Tomek i Patryk
Browar: Spaten-Franziskaner-Bräu (Niemcy – Monachium)
Piwo: Franziskaner Weissbier Naturtrüb
Styl: Hefeweizen
Alkohol: 5% obj.
Ekstrakt: nieznany
Cena: 5,49 PLN
Dzikie Drożdże 